Kurani Fisnik » Shqip » Suretu Es Saffat
Choose the reader
Shqip
Suretu Es Saffat - Vargjet Numri 182
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ( 1 ) 
Pasha të rradhiturit (melaiket), që në rreshta (safa) qëndrojnë.
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ( 2 )
Dhe nxituesit, që me nxitim shtyjnë.
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا ( 3 )
Dhe pasha lexuesit, që lexojnë përkujtimin.
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ( 4 )
Është e vërtetë se Zoti juaj është vetëm Një.
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ( 5 )
Zot i qiejve dhe i tokës e çka ka mes tyre dhe Zot i lindjeve (të yjeve).
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ( 6 )
Vërtetë, Ne kemi stolisur qiellin më të afërt (të dynjasë) me bukurinë e yjeve.
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ ( 7 )
Dhe me mbrojtje prej çdo djalli të prishur.
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ( 8 )
Ashtu që nuk mund të përgjojnë parinë më të lartë (engjëjt më të zgjedhur), pse gjuhen me shkëndija nga të gjitha anët.
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ( 9 )
Ata janë të përzënë dhe do të kenë një dënim të përhershëm.
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ( 10 )
Përveç atij që rrëmben vrullshëm, po atë e ndjek ylli që e djeg.
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ ( 11 )
Ti pra, pyeti ata (idhujtarët): a janë ata krijesë më e fortë, apo çka Ne krijuam. Ne i krijuam ata prej një balte që ngjitet.
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ( 12 )
Por ti je i habitur, e ata tallen.
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ ( 13 )
E kur këshillohen, ata nuk marrin parasysh këshillën.
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ ( 14 )
E kur shohin ndonjë mrekulli, ata nxitin në përqeshje.
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ( 15 )
Dhe thanë: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëmn se magji e kulluar.
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ( 16 )
A, pasi të vdesim ne, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur a do të ringjallemi?
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ( 17 )
A edhe të parët tanë të herëshëm?
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ ( 18 )
thuaj: “Po, bile ju do të jeni të nënçmuar!”
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ( 19 )
Ajo do të jetë vetëm një britmë, kur që, ata të ngritur shikojnë.
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ ( 20 )
E thonë: “O, të mjerët ne, kjo është dita e gjykimit!”
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ( 21 )
Kjo është dita e ndasisë që ju e konsideruat rrenë.
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ( 22 )
Tuboni ata që ishin zullumqarë, shoqërinë e tyre dhe ata që i adhuruan.
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ ( 23 )
(adhuruan) Pos All-llahut, orientoni rrugës së xhehimit!
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ ( 24 )
Ndalni ata, sepse do të merren në përgjegjësi.
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ( 25 )
Çka keni që nuk ndihmoni njëri-tjetrin?
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ( 26 )
E, ata sot janë dorëzuar në tërësi.
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ( 27 )
E kthehen e ia hedhin përgjegjësinë njëri-tjetrit.
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ ( 28 )
(Të shtypurit) u thonë (atyre të parëve): “Ju ishit që na vinit neve nga ana e djathtë (na pengonit pre së vërtetës).
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ( 29 )
Ata (paria) u thonë: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë.
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ( 30 )
Ne nuk kemi pasur ndonjë pushtet ndaj jush, por ju vetë ishit që nuk respektuat (porositë e Zotit).
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ ( 31 )
E, ajo thënia (premtimi) e Zotit tonë u vërtetua kundër nesh, e s’ka dyshim se ne po e shijojmë (dënimin).
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ ( 32 )
Ne u ofruam juve rrugën e humbjes, ashtu sikurse edhe vetë ishim të humbur.
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ( 33 )
Dhe atë ditë ata do të jenë në dënim të përbashkët.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ( 34 )
Kështu Ne veprojmë me kriminelët.
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ( 35 )
Për arsye se kur u thuhej atyre: “Nuk ka Zottjetër përveç All-llahut, ata e mbanin veten lart.
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ( 36 )
Dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne zotat tanë për një poet të çmendur?”
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ ( 37 )
Jo, (nuk është çka thonë ata) por ai u solli të vërtetën dhe vërtetoi të dërguarit e parë.
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ ( 38 )
Ju, pa tjetër do të përjetoni dënimin më të ashpër.
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ( 39 )
Dhe nuk ndëshkoheni për tjetër, përveç për atë që vepruat.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ( 40 )
Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë,
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ ( 41 )
Të tillët janë ata që kanë furnizim të dalluar,
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ ( 42 )
Pemë të llojllojshme, ata janë të nderuar,
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ( 43 )
Në Xhennete të begatshme,
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ ( 44 )
Të mbështetur në kolltukë me fytyrë nga njëri-tjetri,
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ( 45 )
Atyre u bëhrt shërbim me gota (me verë) nga burmi,
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ ( 46 )
E barshë (vera), që ka shije për ata që e pinë,
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ( 47 )
Prej asaj nuk ka dhembje koke, e as që ata do të dehen nga ajo,
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ ( 48 )
E pranë tyre janë (hyritë) symëdhatë me shikim të pëulur,
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ ( 49 )
Sikur ato të jenë inxhi e paprekur (ve e ruajtur).
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ( 50 )
I qasen njëri-tjetrit e bisedojnë,
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ( 51 )
Prej tyre njëri flet e thotë: “Unë kam pasur njëfarë miku,
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ( 52 )
thoshte: “A je ti pre atyre që besojnë se
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ( 53 )
Kur të jemi të vdekur, të jemi bërë dhe e eshtra të kalbur, do të jemi të shpërblyer për vepra?”
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ( 54 )
Ai (besimtari në Xhennet) thotë: “A vini ju të shikojmë?”
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ ( 55 )
Ai shikon dhe e vëren atë (mikun) në mes të Xhehennemit.
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ( 56 )
Ai thotë: “Pasha All-llahun, për pak më rrëzove (në Xhehennem) edhe mua.
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ( 57 )
Dhe sikur të mos ishte dhuntia e Zotit tim, unë do të isha bashkë me ty në zjarr,
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ( 58 )
Dhe ne nuk do të vdesim më,
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ( 59 )
Përveç asaj vdekjes sonë të parë dhe ne nuk do të dënohemi më!”
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ( 60 )
Vërtet, ky është ai suksesi i madh,
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ( 61 )
Për një shpërblim të këtillë le të veprojnë vepruesit!
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ( 62 )
A kjo pritje (me shpërbllim të All-llahut) është më e mirë, apo pema e “Zekumë-it”?
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ ( 63 )
Ne atë e kemi bërë sprovë për zullumqarët.
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ( 64 )
Ajo është një pemë që mbin në fund të Xhehennemit.
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ ( 65 )
Pema (fruti) e saj është sikurse kok a dreqërish.
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ( 66 )
E ata do të hanë nga ajo dhe do të mbushin barqet prej saj.
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ ( 67 )
Pastaj, ata do të kenë kundrejt atij ushqimi edhe ujë të valë.
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ ( 68 )
Mandej kthimi i tyre është në Xhehennem.
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ ( 69 )
Ata i gjetën dhe shkuan pas prindërve të tyre të humbur.
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ ( 70 )
Ata u ngutën dhe shkelën hapave të tyre (pa menduar).
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ( 71 )
Po, edhe para këtyre (popullit tënd) shunica e popujve të kaluar ishin të humbur.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ( 72 )
Ne atyre u patëm dërguar pejgamberë.
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ ( 73 )
E shif se si ishte përfundimi i atyre, të cilëve u qe tërhequr vërejtja.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ( 74 )
Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë.
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ( 75 )
Për Zotin Neve na pat thirr në ndihmë Nuhu, Ne jemi përgjegjës të mirë.
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ( 76 )
Dhe Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej asaj të keqe të madhe.
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ ( 77 )
E pasardhësit e tij i bëmë ata që vazhduan jetën.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ( 78 )
Dhe Ne ua lamë atë kujtim për njrëzit e ardhshëm.
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ ( 79 )
Selam i qoftë Nuhut (prej All-llahut e prej krijesave) në mbarë botën (si kujtim ndaj tij).
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( 80 )
Ne kështu i shpërblejmë të mirët.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ( 81 )
Vërtet, ai ishte prej robëve tanë që janë besimtarë.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ ( 82 )
E pastaj i përmbytëm në një ujë të tjerët (që nuk besuan).
وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ ( 83 )
Edhe Ibrahimi ishte i grupit të tij.
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ( 84 )
Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ ( 85 )
Kur babait të vet dhe popullit të vet i tha: “çka është ajo që ju adhuroni?”
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ ( 86 )
A në vend të All-llahut doni zota të trilluar?
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ( 87 )
çka është mendimi juaj ndaj Zotit të botëce?
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ ( 88 )
Dhe atëherë u lëshoi një shikim yjeve,
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ ( 89 )
E tha: “Unë jam i sëmurë!”
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ ( 90 )
Ata u kthyen dhe u larguan prek tij.
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ( 91 )
Ai u drejtua kah zotat e tyre dhe u tha: “A nuk po hani ju?”
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ( 92 )
çka keni pra, që nuk po flitni?
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ ( 93 )
Iu afrua atyre ngadalë, duke u mëshuar me të djathtën (me fuqi).
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ( 94 )
Ata (populli) iu afruan atij me të shpejtë (sigurisht e qortuan).
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ( 95 )
Ai (Ibrahimi) tha: “A adhuroni atë që vetë e keni gdhendur?”
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ( 96 )
E All-llahu ju krijoi juve edhe atë që e punoni.
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ ( 97 )
Ata thanë: “Ndërtonja atij një vend dhe hudhne atë në zjarr!
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ ( 98 )
Ata i menduan atij një kurth, kurse Ne i mposhtëm ata të nënçmuar”.
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ ( 99 )
Ai tha: “Unë po shkoj aty ku më urdhëroi Zoti im, e Ai më udhëzon!”
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ ( 100 )
Zoti im, më dhuro mua (një fëmijë) prej të mirëve!
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ ( 101 )
Ne e gëzuam atë me një djalë që do të jetë i butë (i sjëllshëm).
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ ( 102 )
Dhe kur arriti ai (djalli) që së bashku me të (me Ibrahimin) të angazhohet në punë, ai (Ibrahimi) tha: “O djalli im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të pres ty. Shiko pra, çka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do All-llahu, prej të durueshmëve!”
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ ( 103 )
E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit dhe përmbysi atë në fytyrë (në ballë).
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ ( 104 )
Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!”
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( 105 )
Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët!
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ ( 106 )
Vërtet, kjo ishte sprovë e qartë.
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ ( 107 )
Ne e shpaguam atë me një të therrur (kurban) të rëndësishëm.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ( 108 )
Dhe ndaj tij Ne lamë përkujtim të mirë ndër popujt e ardhshëm.
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ ( 109 )
Selam (shpëtim e paqe) pastë Ibrahimi!
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( 110 )
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ( 111 )
Vërtet, ai ishte nga robërit Tanë besimtarë.
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ( 112 )
Dhe Ne e gëzuam atë me (një djalë tjetër) Is-hakun, pejgamber prej të mirëve.
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ ( 113 )
Dhe Ne i dhuruan bekim atij dhe Is-hakut e prej pasardhësve të atyre dyve do të kenë punëmirë e të ndershëm, e edhe dëmtues t hapët të vetvetes.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ( 114 )
Pasha madhërinë Tonë, Ne u dhamë të mira Musait e Harunit.
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ( 115 )
I shpëtuam ata dhe popullin e tyre prej një mjerimi të madh.
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ ( 116 )
Ne u ndihmuam atyre dhe ata ngadhënjyen.
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ ( 117 )
Atyre dyve u hamë librin e përsosur e të qartë.
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ ( 118 )
Dhe të dy ata i udhëzuam rrugës së drejtë.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ ( 119 )
Përkujtim të këndshëm ndaj të dyve kem lënë në popujt e më vonshëm.
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ( 120 )
(Përkujtimin) “Selamun” - qofshin të mëshiruar Musai dhe Haruni.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( 121 )
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ( 122 )
Vërtet, ata të dy ishin besimtarë nga robërit Tanë.
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ( 123 )
Edhe Iljasi ishte prej të dërguarve Tanë.
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ ( 124 )
Kur ai, popullit të vet i tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?”
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ ( 125 )
A e adhuroni “Ba’ël-in” (emër i një statuje) e braktisni adhurimin ndaj ë mirit që është Krijues?
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ( 126 )
All-llahun, Zotin tuaj e të prindërve tuaj të hershëm!!”
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ( 127 )
Ata e përgënjeshtruan, andaj ata medoemos janë të sjellë në Xhehennem.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ( 128 )
Me përjashtim të robërve besnikë ndaj All-llahut.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ( 129 )
Edhe ndaj tij kemi lënë përkujtim të mirë në të ardhshmit.
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ ( 130 )
“Selamun” - qoftë i mëshiruar Iljasi (ose edhe besimtarët e Iljasit).
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( 131 )
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ( 132 )
S’ka dyshim, ai ishte besimtar nga robërit Tanë.
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ ( 133 )
Edhe Luti, pa mëdyshje ishte prej të dërguarve Tanë.
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ( 134 )
Kur Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij bashkë.
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ ( 135 )
Përveç një plake (grua e tij) që mbeti me të dënuarit.
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ( 136 )
Pastaj të tjerët i rrënuam.
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ ( 137 )
E ju (mekas) me siguri kaloni atypari mëngjes (ditën)
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ( 138 )
e mbrëmje (natën). Pra, a nuk mbildhni mend?
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ( 139 )
Edhe Junusi ishte një nga të dërguarit Tanë.
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ( 140 )
kur iku te anija që ishte e mbushur plot (udhëtarë).
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ ( 141 )
E ai mori pjesë në short, po humbi (i ra sorti atij).
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ ( 142 )
Dhe atë e kafshoi (e gëlltit) peshku, zatën ai ishte që e meritoi qortimin.
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ( 143 )
E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë e përmendin Zotin.
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ( 144 )
Ai do të mbetej në barkun e tij deri në ditën e ringjalljes.
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ ( 145 )
E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë.
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ ( 146 )
Dhe Ne bëmë që për të të mbijë një bimë (t’i bëjë hije) nga kungulli.
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ( 147 )
Ne (pastaj) e dërguam atë te njëqindmijë e më shumë.
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ ( 148 )
E ata i besuan, e Ne ua vazhduam atyre të përjetojnë për deri në një kohë.
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ ( 149 )
E ti (Muhammed) pyeti ata (idhujtarët): “A të Zotit tënd janë vajzat, kurse të tyre djemtë?”
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ ( 150 )
Apo, Ne i krijuam endjëjt femra, e ata ishin dëshmitarë (kur Ne i krijuam engjëjt femra)?!
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ( 151 )
Vini re se si ata nga trillimet e tyre thonë:
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ( 152 )
“All-llahu ka lindë!” S’ka dyshim se ata janë gënjeshtarë (kur thonë se engjëjt janë bijat e Zotit).
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ ( 153 )
A thua vajzat Ai i ka bërë më të zgjedhura se djemt?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ( 154 )
Po ç’keni ju kështu, si po gjykoni ashtu?
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ( 155 )
A nuk jeni duke menduar?
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ ( 156 )
A mos keni ju ndonjë argument të sigurt?
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ( 157 )
Sillnie pra, librin tuaj, nëse është si thoni ju!
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ( 158 )
Ata (idhujtarët) pohuan mes Tij e mes engjëjve (xhinëve) lidhmëri farefisnore, po xhinët e dinë se ata (idhujtarët) janë të hedhur në zjarr.
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ( 159 )
All-llahu është i pastër nga ajo çka i përshkruanë.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ( 160 )
Ata (engjëjt) janë vetëm robër të sinqertë të Zotit (ata nuk i përshkruajnë gjë).
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ( 161 )
E, as ju dhe as ata që i adhuroni,
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ ( 162 )
Nuk mund ta vini në sprovë askë ndaj Atij (besimit në Zotin),
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ ( 163 )
Përveç atij që është i gjykuar për Xhehennem.
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ ( 164 )
E, nuk ka prej nesh (grupit të engjëjve) që nuk e ka vendin (detyrë, pozitën) e vet të njohur.
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ ( 165 )
Edhe ne (engjëjt) jemi të rreshtuar (në adhurim),
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ ( 166 )
Dhe ne jemi që i bëjmë tesbih (mohojmë se ai ka të meta).
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ ( 167 )
Po edhe pse ata ishin që thoshin:
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ ( 168 )
Sikur të gjendej te ne ndonjë libër nga të parët,
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ( 169 )
Ne do të ishim robër të All-llahut, të sinqertë.
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ( 170 )
Po (kur u erdhi libri), ata e mohuan atë (Kur’anin), e më vonë do të kuptojnë.
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ ( 171 )
E tashmë fjala (premtimi) e jonë u është dhënë më parë robërve tanë të dërguar,
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ ( 172 )
se ata, pa dyshim do të jenë të ndihmuar.
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ ( 173 )
dhe se ushtria jonë do të jenë ata ngadhënjyesit.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ( 174 )
Prandaj, për një kohë, ti (Muhammed) hiqu tyre.
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ( 175 )
E ti vështroji ata se edhe ata do ta shohin (ndihmën tonë ndaj juve besimtarëve).
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ( 176 )
A mos po kërkojnë shpejtimin e ndëshkimit tonë?
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ( 177 )
E kur të vjen ai (dënimi) në territorin e tyre, mëngjes i shëmtuar do të jetë për ata që u ishte tërhrqur vërejtja.
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ( 178 )
E ti largohu për një kohë prej tyre,
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ( 179 )
Dhe ti vështroi se edhe ata më vonë do të shohin.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ( 180 )
I Lartësuar është Zoti yt, Zot i fuqisë nga ajo që ia përshkruajnë.
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ( 181 )
Qoftë paqja mbi të dërguarit.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ( 182 )
Dhe falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave!
Random Books
- Ky është profeti MuhamedKy libër është një jetëpërshkrim i shkurtër i jetës së Muhamedit (Alejhis salatu ues selam). Libri përmban katër kapituj: 1. Ta njohim të Dërguarin e fundit (alejhis salatu ues selam) 2. Profeti që përsosi virtytet njerëzore. 3. Profeti (aljehis salatu ues selam) në optikën e personaliteteve botërore. 4. Disa mësime që i nxjerrim nga jeta e Profetit (alejhis salatu ues selam).
Rishikim : Sulejman Uthmani
Botuesi : Instituti Shqiptar i Qytetërimit dhe Mendimit Islam - http://www.aiitc.org
Source : http://www.islamhouse.com/p/354848
Download :
- Bëhu Musliman ProduktivKy libër është përmbledhje e 2 viteve të mendimeve produktive, ideve dhe këshillave. I përpiluar nga një mori artikujsh të zgjedhur dhe me një dizajn shumë tërheqës, ka përmbledhur rregulla dhe udhëzime të ndryshme të cilat ia mundësojnë muslimanit të jetë produktiv dhe dobiprurës në jetën e tij.
Botuesi : Uebfaqja 'Muslimani Produktiv' - http://www.productivemuslim.com
Source : http://www.islamhouse.com/p/354812
Download :
- Feja e vërtetë e ZotitCilat janë rregullat e fesë vërtetë? Si duhet të jetë lidhja mes Krijuesit dhe krijesës? Si ta njohësh Zotin tënd, që ta adhurosh dhe ta pasosh rrugën e Tij të drejtë? Autori iu përgjigjet këtyre dhe shumë pyetjeve tjera me shembuj të qartë dhe gjithashtu sjell citate nga librat e shenjtë të ithtarëve të librit. Libri në shqip përfundon me një rezyme rreth biografisë së autorit i cili edhe është një nga thirrësit e mirënjohur.
Autor : Bilal Filips
Rishikim : Bahri Curri
Source : http://www.islamhouse.com/p/314448
Download :
- Të vërteta në të cilat ftoi natyra e i pranoi SheriatiShejhu (Allahu e mëshiroftë) e përshkruan librin e tij me fjalët: “Prej mirësive të sheriatit të Allahut xh.sh. është përkujdesja ndaj drejtësisë duke ia kushtuar një rëndësi të veçantë ... Drejtësia është dhënia çdo kujt hakun që i takon, duke mos e tepruar në të e as pakësuar. Ne me ndihmën e Zotit xh.sh. do të mundohemi që të sqarojmë diç për të drejtat gjegjësisht obligimet më kryesore të cilat i ka njeriu ndaj të tjerëve” E këto të drejta janë si vijon: 1. Obligimet ndaj Allahut të madhëruar. 2. Obligimet ndaj të Dërguarit të Zotit (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) 3. Obligimet ndaj prindërve. 4. Obligimet ndaj fëmijëve. 5. Obligimet ndaj të afërmve. 6. Obligimi i bashkëshortëve ndaj njëri- tjetrit. 7. Obligimi ndaj fqinjit. 8. Obligimi ndaj muslimanëve – në përgjithësi.
Autor : Muhamed b. Salih El Uthejmin
Përkthim : Dr. Shefqet Krasniqi
Source : http://www.islamhouse.com/p/314463
Download :
- Islami dhe Krishterizmi“Viteve të fundit publiku shqiptar është ballafaquar me literaturë të shumtë rreth Islamit dhe Krishterimit. Libri të cilin e keni në duar synon që të japë një pikëpamje alternative në shumicën e çështjeve të cilat i ndajnë këto dy besime. Duke konsultuar burime autoktone të dy besimeve sikur edhe duke hyrë në thellësinë e dorëshkrimeve të vjetra të shkrimeve kristiane, e edhe atyre kur‟anore gjithashtu, kemi dhënë ide të përgjithshme për çështje si: a është Jezusi (Isai a.s) Zot, a u kryqëzua ai për të na larë nga mëkatet, cila është Fjala e pandryshuar e Perëndisë – Bibla apo Kurani, etj.”
Source : http://www.islamhouse.com/p/314473
Download :
