Polski
Sorah Abasa ( He frowned ) - Verses Number 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ
( 1 )
Zachmurzył się i odwrócił,
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ
( 2 )
Bo przyszedł do niego niewidomy.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ
( 3 )
Skąd możesz wiedzieć? może on się oczyści
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ
( 4 )
Albo pomyśli o napomnieniu i to przypomnienie przyniesie mu korzyść.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ
( 5 )
Jeśli kto jest bogaty,
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ
( 6 )
To ty się nim interesujesz;
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
( 7 )
A mało się troszczysz o to, iż on się nie oczyszcza.
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ
( 8 )
Lecz od tego, kto przychodzi do ciebie przepełniony gorliwością
وَهُوَ يَخْشَىٰ
( 9 )
I jest pełen bojaźni
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
( 10 )
- ty się odsuwasz.
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
( 11 )
Ależ nie! To jest przecież napomnienie;
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
( 12 )
- I kto zechce; to je sobie przypomni! -
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
( 13 )
Ono jest na czcigodnych kartach,
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
( 14 )
Wyniosłych i oczyszczonych
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
( 15 )
Przez ręce pisarzy,
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
( 16 )
Szlachetnych, sprawiedliwych.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
( 17 )
Niech zginie człowiek! Jakże on jest niewdzięczny!
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
( 18 )
Z czego On go stworzył?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
( 19 )
On go stworzył z kropli spermy i wyznaczył jego los;
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
( 20 )
następnie uczynił jego drogę łatwą.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
( 21 )
Potem On sprowadza jego śmierć i każe pochować go w grobie.
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
( 22 )
Potem On wskrzesi go, kiedy zechce.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
( 23 )
Ależ nie! On nie wypełnia tego, co Bóg mu nakazał.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ
( 24 )
Niech spojrzy człowiek na swe pożywienie!
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
( 25 )
Jak wylaliśmy wodę obficie,
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
( 26 )
Potem spowodowaliśmy popękanie ziemi
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
( 27 )
I sprawiliśmy, iż wyrosły na niej ziarna,
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
( 28 )
Winna latorośl i trzcina cukrowa,
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
( 29 )
Drzewa oliwne i drzewa palmowe,
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
( 30 )
I ogrody bujnie rosnące,
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
( 31 )
I owoce, i pastwiska
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
( 32 )
- to na używanie dla was i dla waszych trzód.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
( 33 )
A kiedy przyjdzie huk ogłuszający,
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
( 34 )
W tym Dniu, kiedy człowiek będzie uciekał od swego brata,
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
( 35 )
Od swojej matki i od swojego ojca,
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
( 36 )
Od swojej towarzyszki i od swoich synów
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
( 37 )
- tego Dnia każdy człowiek będzie zajęty tylko swoją sprawą!
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
( 38 )
Tego Dnia będą twarze jaśniejące,
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
( 39 )
Uśmiechnięte i rozradowane.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
( 40 )
Tego Dnia będą twarze pokryte pyłem,
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
( 41 )
Okryte ciemnością.
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
( 42 )
Ci zaś to niewierni i rozpustnicy.