اختر القاريء
فارسى
سوره واقعه - تعداد آیات 96
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ( 1 ) 
هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود،
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ( 2 )
هیچ کس نمی‌تواند آن را انکار کند!
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ( 3 )
(این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد!
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ( 4 )
در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمی‌آید،
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ( 5 )
و کوه‌ها در هم کوبیده می‌شود،
فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ( 6 )
و بصورت غبار پراکنده درمی‌آید،
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ( 7 )
و شما سه گروه خواهید بود!
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ( 8 )
(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی!
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ( 9 )
گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی!
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ( 10 )
و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند،
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ( 11 )
آنها مقرّبانند!
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ( 12 )
در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)!
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ( 13 )
گروه زیادی (از آنها) از امّتهای نخستینند،
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ( 14 )
و اندکی از امّت آخرین!
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ( 15 )
آنها [= مقرّبان] بر تختهایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قراردارند،
مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ( 16 )
در حالی که بر آن تکیه زده و رو به روی یکدیگرند!
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ( 17 )
نوجوانانی جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند،
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ( 18 )
با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)!
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ( 19 )
امّا شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند!
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ( 20 )
و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند،
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ( 21 )
و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند!
وَحُورٌ عِينٌ ( 22 )
و همسرانی از حور العین دارند،
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ( 23 )
همچون مروارید در صدف پنهان!
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 24 )
اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند!
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ( 25 )
در آن (باغهای بهشتی) نه لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ( 26 )
تنها چیزی که می‌شنوند «سلام» است «سلام»!
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ( 27 )
و اصحاب یمین و خجستگان، چه اصحاب یمین و خجستگانی!
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ( 28 )
آنها در سایه درختان «سِدر» بی‌خار قرار دارند،
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ( 29 )
و در سایه درخت «طلح» پربرگ [= درختی خوشرنگ و خوشبو]،
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ( 30 )
و سایه کشیده و گسترده،
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ( 31 )
و در کنار آبشارها،
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ( 32 )
و میوه‌های فراوان،
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ( 33 )
که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود،
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ( 34 )
و همسرانی بلندمرتبه!
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ( 35 )
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم،
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ( 36 )
و همه را دوشیزه قرار دادیم،
عُرُبًا أَتْرَابًا ( 37 )
زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند!
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ( 38 )
اینها همه برای اصحاب یمین است،
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ( 39 )
که گروهی از امّتهای نخستینند،
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ( 40 )
و گروهی از امّتهای آخرین!
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ( 41 )
و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالی (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده می‌شود)!
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ( 42 )
آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند،
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ ( 43 )
و در سایه دودهای متراکم و آتشزا!
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ( 44 )
سایه‌ای که نه خنک است و نه آرامبخش!
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ ( 45 )
آنها پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند،
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ ( 46 )
و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند،
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ( 47 )
و می‌گفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟!
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ( 48 )
یا نیاکان نخستین ما (برانگیخته می‌شوند)؟!»
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ( 49 )
بگو: «اوّلین و آخرین،
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ( 50 )
همگی در موعد روز معیّنی گردآوری می‌شوند،
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ( 51 )
سپس شما ای گمراهان تکذیب‌کننده!
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ( 52 )
قطعاً از درخت زقّوم می‌خورید،
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ( 53 )
و شکمها را از آن پر می‌کنید،
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ( 54 )
و روی آن از آب سوزان می‌نوشید،
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ( 55 )
و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش، از آن می‌آشامید!
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ( 56 )
این است وسیله پذیرایی از آنها در قیامت!
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ( 57 )
» ما شما را آفریدیم؛ پس چرا (آفرینش مجدّد را) تصدیق نمی‌کنید؟!
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ( 58 )
آیا از نطفه‌ای که در رحم می‌ریزید آگاهید؟!
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ( 59 )
آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش (پی در پی) می‌دهید یا ما آفریدگاریم؟!
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ( 60 )
ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم؛ و هرگز کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد!
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ( 61 )
تا گروهی را به جای گروه دیگری بیاوریم و شما را در جهانی که نمی‌دانید آفرینش تازه‌ای بخشیم!
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ( 62 )
شما عالم نخستین را دانستید؛ چگونه متذکّر نمی‌شوید (که جهانی بعد از آن است)؟!
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ( 63 )
آیا هیچ درباره آنچه کشت می‌کنید اندیشیده‌اید؟!
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ( 64 )
آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم؟!
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ( 65 )
هرگاه بخواهیم آن را مبدّل به کاه در هم کوبیده می‌کنیم که تعجّب کنید!
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ( 66 )
(بگونه‌ای که بگویید:) براستی ما زیان کرده‌ایم،
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ( 67 )
بلکه ما بکلّی محرومیم!
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ( 68 )
آیا به آبی که می‌نوشید اندیشیده‌اید؟!
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ( 69 )
آیا شما آن را از ابر نازل کرده‌اید یا ما نازل می‌کنیم؟!
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ( 70 )
هرگاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار می‌دهیم؛ پس چرا شکر نمی‌کنید؟!
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ( 71 )
آیا درباره آتشی که می‌افروزید فکر کرده‌اید؟!
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ ( 72 )
آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریده‌ایم؟!
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ ( 73 )
ما آن را وسیله یادآوری (برای همگان) و وسیله زندگی برای مسافران قرار داده‌ایم!
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ( 74 )
حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را پاک و منزّه بشمار)!
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ( 75 )
سوگند به جایگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)!
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ( 76 )
و این سوگندی است بسیار بزرگ، اگر بدانید!
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ( 77 )
که آن، قرآن کریمی است،
فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ ( 78 )
که در کتاب محفوظی جای دارد،
لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ( 79 )
و جز پاکان نمی‌توانند به آن دست زنند [= دست یابند].
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ( 80 )
آن از سوی پروردگار عالمیان نازل شده؛
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ( 81 )
آیا این سخن را [= این قرآن را با اوصافی که گفته شد] سست و کوچک می‌شمرید،
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ( 82 )
و به جای شکر روزیهایی که به شما داده شده آن را تکذیب می‌کنید؟!
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ( 83 )
پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید)؟!
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ ( 84 )
و شما در این حال نظاره می‌کنید (و کاری از دستتان ساخته نیست)؛
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ ( 85 )
و ما از شما به او نزدیکتریم ولی نمی‌بینید!
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ( 86 )
اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمی‌شوید،
تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ( 87 )
پس آن (روح) را بازگردانید اگر راست می‌گویید!
فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ( 88 )
پس اگر او از مقرّبان باشد،
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ( 89 )
در رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت است!
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ( 90 )
امّا اگر از اصحاب یمین باشد،
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ( 91 )
(به او گفته می‌شود:) سلام بر تو از سوی دوستانت که از اصحاب یمینند!
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ ( 92 )
امّا اگر او از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد،
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ ( 93 )
با آب جوشان دوزخ از او پذیرایی می‌شوید!
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ( 94 )
و سرنوشت او ورود در آتش جهنّم است،
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ( 95 )
این مطلب حقّ و یقین است!
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ( 96 )
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را منزّه بشمار)!
كتب عشوائيه
- زندگانی پیامبرانهرگاه انسان خردمند و روشنفكر در آفرينش اين همه زمين و آسمان، ماه، خورشيد، ستارگان و به طور كلي آفرينش همه موجودات و نظم پيچيده و دقيقي كه در ذره ذره‌ي آنها تعبيه شده است، مورد دقت و تفكر قرار دهد، به اين نتيجه مي‌رسد كه اين عالم داراي آفريننده‌اي بس عظيم و كاملي است كه از هر عيب و نقص و عجز و ناتواني به دور است و از طرف ديگر چون انسان در واقع راجع به مسائل مربوط به عالم برزخ، قيامت، معاد، سعادت و شقاوت خود هيچ گونه شناختي ندارد و عقل و استعدادهاي بشري به تنهايي براي هدايت انسان در عرصه زندگي كافي نيست. الله متعال می فرماید: «پيامبراني بشارت‌دهنده و بيم‌دهنده فرستاديم تا اين كه بعد از آمدن پيامبران حجت بر مردم تمام شود و آنان عذري نداشته باشند و خداوند شكست‌ناپذير و حكيم است». (نساء / 165) پس پیامبران برای رساندن توحید و احکام الهی فرستاده شده اند که ما با مطالعه زندگانی آنها بیشتر با پیامبران الهی آشنا می شویم
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/316512
تحميل :
- قرآن درمانىبحث این کتاب در مورد قرآن درمانی و پیامدهای آن به عنوان یک وسیلة شفابخشی برای مجموعه‌ای از بیماری‌ها، مخصوصاً بیماری‌های ناشی از چشم زدن می‌باشد تقريظ - شيخ عبدالله بن سليمان المنيع - شيخ عبدالله بن عبدالرحمن الجبرين - شيخ ناصر بن عبدالكريم العقل - شيخ محمد بن عبدالرحمن الخميس اين كتاب در محضر شيخ عبدالعزيز بن باز : نيز خوانده شده و مورد تأييد ايشان قرار گرفته است. به انضمام مقاله: بيان تفاوتهاى طب شرعى و خرافات طالع بينى
نویسنده : عبد الله بن محمد السدحان
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/2193
تحميل :
- از اصول و قواعد اهل سنت وجماعت در عقيدهاين چند كلمه مختصري در بيان عقيده اهل سنت و جماعت است و انگيزه نوشتن آن اين بود كه امت اسلامي در حالت پراكندگي و اختلاف بسيار زيادي قرار دارد، آن هم به سبب وجود بسياري از گروه هاي متعدد معاصر كه با هم اختلاف داشته، هر يكي از آنها به روش و طريقه خود دعوت كرده، و گروه خود را شايسته و والاتر مىداند، تا اين كه افراد نادان مسلمان گيج شده نمىداند كدام يك از اين گروه ها را پيروي كند، و به چه كسي اقتدا و تأسي نمايد، و كافري كه بخواهد مسلمان شود نمىداند اسلام حقيقي كه در باره آن خوانده و شنيده كدام است، آن اسلامي كه قرآن و سنت پيامبر - صلى الله عليه وسلم - به سوي آن دعوت كرده، اسلامي كه زندگي صحابه گرامي نمايان گر آن بوده، و اهل قرون برتر آن را سيره خود قرار داده بودند، يا اينكه فقط نام اسلام را مىبينند، و بنا به گفته يكي از باخترشناسان (مستشرقين): اسلام پنهان و پوشيده است، يعني مسلماناني كه پيرو اسلام هستند، بيان كننده اسلام حقيقي نيستند . ما نمىگوئيم كه به طور كلي اسلام وجود ندارد، زيرا خداوند بقاء آنرا در دو چيز نهفته است: در بقاي قرآن، چنان كه مىفرمايد: { إنَّا نحن نزلنا الذكر وإنّا له لحافظون}. [الحجر 9] [ما قرآن را بر تو نازل كرديم، و ما هم آن را محفوظ خواهيم داشت]. و در بقاي گروهي از مسلمانان كه اسلام حقيقي را بيان مىكنند و آن را حفظ و نگهداري كرده از آن دفاع مىكنند، چنان كه خداوند مىفرمايد: {يا أيها الذين آمنوا من يرتد منكم عن دينه فسوف يأتي الله بقوم يحبهم ويحبونه أذلة علي المؤمنين أعزة علي الكافرين يجاهدون في سبيل الله ولا يخافون لومة لائم }[المائدة 54] [اي مردمىكه ايمان آورده ايد هر كس از شما از دين خويش برگردد، خدا گروهي را به ميان مىآورد كه ايشان را دوست مىدارد، و ايشان او را دوست مىدارند، نسبت به مؤمنان پر محبت، و بر كافران سختگيرتر و پر خشم اند، در راه خدا جهاد مىكنند، و از سرزنش و نكوهش و ملامت هيچ كسي باكي ندارند] و مىفرمايد: {وإن تتولوا يستبدل قوماً غيركم ثم لا يكونوا أمثالكم} [محمد 38] [و اگر پشت به فرمان او كنيد و راهنمايىهاي او را نپذيريد به جاي شما گروهي غير از شما مىآورد (كه فرموده خدا را تصديق كنند و بر راه او روند و به شريعت او عمل كنند و به آنچه خدا فرمود عمل نمايند و پيرو پيامبر باشند)، آنگاه آنان مانند شما نخواهند بود]. بلي آن جماعت و گروهي است كه رسول اكرم - صلى الله عليه وسلم - از آنها خبر داده و مىفرمايد: { لا تزال طائفة من أمتي علي الحق ظاهرين لا يضرهم من خذلهم ولا من خالفهم حتي يأتي أمر الله تبارك وتعالي وهم علي ذلك }[متفق عليه] { همواره گروهي از امت من بر حق ظاهر و آشكارند، و عدم تأييد و عدم نصرت و ياري كسى، و مخالفت هيچ كس به آنها ضرر نمىرساند تا اين كه امر خدا يعني قيامت بر پا شود و آنان بر همان راه حق خود مىباشند }. و از اين جا بر ما واجب مىشود تا با اين گروه مبارك آشنا شويم، آن گروهي كه اسـلام صحيح را بيان مىكنند ـ خدايا ما را از آنها بگردان ـ و همانا شناختن آن واجب است براي كسىكه بخواهد با آن اسلام حقيقي و صحيح و پيروان حقيقي آنها آشنا شده، و به آنها اقتداء و تأسي كند و بر روش آنها برود و به آنها بپيوندد، و براي غير مسلمانان كه بخواهند به اسلام داخل شوند.
نویسنده : صالح بن فوزان الفوزان
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/693
تحميل :
- نکته هایی در علم میراثعلم فرائض عبارتست از آگاهي به احکام متعلق به مواريث و همچنين آگاهي از علم حساب به اندازه اي که در اين علم مورد نياز است و موضوع آن ماترک و اموالي است که از مردگان بر جاي مي ماند، و فائده و ثمره آن عبارتست از رساندن حقوق صاحبان حق به آنها و حکم آن در شرع فرض کفائي است هر گاه کسي آن را انجام دهد تکليف از بقيه ساقط مي شود
نویسنده : عبدالعزيز بن عبدالله بن باز
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/253844
تحميل :
- تاریخ شاه اسماعیل صفویشاه اسماعیل انسانی سفاک و خون‌ریز و به شدت متعصب بوده است. او از همان ابتدا بنیاد سلطنت صفویه را بر خون ریزی بنا کرد و این خوی خون آشامی چهره کریه خود را به گونه‌های متفاوت ظاهر کرده است. گاه در پوشش دین و منتشر کردن مذهب، گاه در جامه سیاست و اداره مملکت و گاهی هم برای تفریح و خوشگذرانی .او جنایاتی مانند: سر بریدن، دست و پا قطع کردن، مثله کردن، پوست کندن، کور کردن و در آتش انداختن و انواع شکنجه‌ها را برای ارضای فطرت پست و ددمنشانه خود مرتکب می‌شد. هنگامی که به تبریز وارد شد با وجود اینکه با هیچ گونه مقاومتی مواجه نشد اما بسیاری از مردم شهر را قتل عام کرده مأمورانش زنان باردار را با جنین‌هایی که در شکم داشتند به قتل رساندند. شاه اسماعیل بعد از اینکه تبریز را تصرف کرد، مذهب شیعه اثنی عشری (دوازده امامی) را به عنوان مذهب رسمی اعلام کرد..... اين کتاب خلاصه ای از جنایات این جلاد است
نویسنده : امیر حسین خنجی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/287266
تحميل :
