Noble Quran » Тоҷики » Sorah Al-Ma'arij (The Ways of Ascent )
Choose the reader
Тоҷики
Sorah Al-Ma'arij (The Ways of Ascent ) - Verses Number 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ( 1 ) 
Пурсандае аз азобе пурсид, ки
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ( 2 )
бар кофирон фуруд хоҳад омад ва кас онро дафъ натавонад кард
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ( 3 )
аз ҷониби Худо, ки соҳиби осмонҳост.
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ( 4 )
Дар рӯзе, ки миқдораш панҷоҳ ҳазор сол аст, фариштагон ва рӯҳ ба он ҷо боло раванд.
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ( 5 )
Пас сабр кун, сабре некӯ.
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ( 6 )
Онҳо он рӯзро дур мебинанд
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ( 7 )
ва мо наздикаш мебинем
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ( 8 )
рӯзе, ки осмон чун филиз гудохта гардад
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ( 9 )
ва кӯҳҳо чун пашм (дар сабукӣ)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ( 10 )
ва ҳеҷ хешованде аз ҳоли хешованди худ напурсад,
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ( 11 )
якдигарро баробари чашмашон оранд. Гуноҳкор дӯст дорад, ки худашро бозхарад ба фарзандонаш
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ( 12 )
ва занаш ва бародараш
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ( 13 )
ва аширааш (хешонаш), ки ӯро макон додааст
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ( 14 )
ва ҳамаи онҳо, ки дар рӯи заминанд ва наҷот ёбад.
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ( 15 )
Ҳаргиз на, ки он шӯълаи оташ аст,
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ( 16 )
пӯсти сарро меканад,
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ( 17 )
ҳар киро, ки ба ҳақ пушт кард ва аз фармон сар печид, ба тарафи худ мехонад
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ( 18 )
ва онро, ки ҷамъ меоварду ҷой мекард.
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ( 19 )
Албатта одамиро ҳарису бесабр офаридаанд.
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ( 20 )
Чун бадие ба ӯ расад, беқарорӣ кунад.
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ( 21 )
Ва чун моле ба дасташ афтад бахилӣ мекунад,
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ( 22 )
магар намозгузорандагон:
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ( 23 )
онон, ки ба намоз мудовамат (давом) мекунанд
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ( 24 )
ва онон, ки дар молҳояшон ҳаққест муъайян
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ( 25 )
барои гадову маҳрум
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ( 26 )
ва касоне, ки рӯзи қиёматро тасдиқ мекунанд
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ( 27 )
ва касоне, ки аз азбоби Парвардигорашон тарсонанд,
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ( 28 )
ки аз азоби Парвардигорашон дар амон натавонанд буд
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ( 29 )
ва касоне, ки шармгоҳи худ нигаҳ медоранд,
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ( 30 )
магар барои ҳамсаронашон ё канизонашон, ки дар ин ҳол, маломате бар онҳо нест.
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ( 31 )
Ва онон, ки ғайри инро биталабанд, аз ҳад гузаштагон ҳастанд.
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ( 32 )
Ва касоне, ки амонатҳову аҳдхои худро риъоят мекунанд
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ( 33 )
ва касоне, ки шоҳидии худ ба ҳақ адо мекунанд
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ( 34 )
ва касоне, ки бар намозҳошон мувозибат (давом) доранд,
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ ( 35 )
инҳо дар биҳишт гиромн ҳастанд.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ( 36 )
Пас чист, ки кофирон ба сӯи ту мешитобанд?
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ( 37 )
Даста-даста аз ҷониби чапу, аз ҷониби рост.
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ( 38 )
Оё ҳар як аз онҳо тамаъ мекунад, ки ба биҳишти пурнеъмат дохил шавад?
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ( 39 )
Ҳаргиз на, онҳо худ медонанд,, ки аз чӣ чиз онҳоро офаридаем.
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ( 40 )
Пас савганд ба Парвардигори машриқҳову мағрибҳо, ки Мо тавоноем,
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ( 41 )
ки ба ҷои онҳо мардуме беҳтар биёварем ва дар ин кор нотавон нестем.
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ( 42 )
Пас бигузорашон то ба беҳудагӣ машғул шаванду ба бозича, то ба он рӯзе, ки ваъдаашон додаем, бирасанд,
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ( 43 )
рӯзе, ки шитобон аз қабрҳо бадар оянд, чунон ки гӯӣ назди бутон мешитобанд
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ( 44 )
ваҳшат бар чашмонашон ғолиб шуда ва ба хори афтодаанд: ин аст ҳамон рӯзе, ки онҳоро ваъда дода буданд!
Random Books
- Беҳтарин инсонҳо баъд аз ПаёмбаронХудованд Паёмбарашро дар миёни гуруҳе аз халқи худ, яъне Асҳоб баргузида аст, ки ӯро бар ҷон ва моли худ бартарӣ доданд ва дар ҳар ҳол худро фидои эшон намуданд, чунон чӣ Худованд дар Қуръони Карим васфашон менамояд ва мефармояд:
Translators : Исҳоқ ибни Абдуллоҳ Аддабири Ал-Авази
From issues : وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامية بالكويت
Source : http://www.islamhouse.com/p/376476
Download :
- Шарҳи осони ақидаи таҳовӣБарои ҳар кор асос ва зербино лозим аст. Илми ақида ҳам асосу таҳдоби ҳамаи корҳо ва илмҳо мебошад, зеро, ки бидуни он некбахтии дунё ва мақбулияти аъмол ба даргоҳи Худованд имконпазир нест. Аз ҳамин ҷиҳат уламои гузашта илми ақидаро муҳимтарин ва сароғози тамоми улум мегуфтанд ва инчунин мусалмононро барои омўзиши он ташвиқу тарғиб менамуданд ва ҳатто донистани он - «ақидаи тавҳид»-ро бар ҳар зану марди мусалмон фарзи айн мешумориданд... . Аммо баъд, китоби ҳозир шарҳи мўҷазест дар баёни ақидаи аҳли суннат ва ҷамоъат, ки эшон дар мазҳаби фақиҳони бузурги уммати Ислом, Абўҳанифа, Нўъмон ибни Собити Кўфи ва Абуюсуф, Яъқуб ибни Иброҳим Ансори ва Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Ҳасани Шайбони мебошанд. Ақидаи саҳеҳи онҳоро имом Абўҷаъфари Таҳови дар ҳаҷми китобе тадвин намуда, ки воқеъан он хело ҷолиб ва муфид гардидааст. Ҳақиқатан тамоми уммати Ислом матни ақидаи Имом Таҳовиро хуб пазируфтанд ва шарҳу таълиқоти зиёд барояш навиштанд, ки баъзеашон тибқи далоили суннати набави шарҳ намуда ва баъзе дигар дар шарҳ намудан тариқаи мутакаллимин (аҳли каломро) дунбол гирифтанд. Яке аз бузургтарину судбахштарини он шарҳҳо шарҳи Имом Абулъиззи Ҳанафи мебошад, ки ў дар шарҳи худ се мулоҳизаи ислоҳҷўёна бар соҳиби «Ақидаи Таҳови» ирод фармудааст.
Formation : Муҳаммад Абдурраҳмон Алхумайс
Translators : Абдулҳалим Ъорифи
Source : http://www.islamhouse.com/p/288179
Download :
- Саҳобаро ба даст овардам бидуни ин ки Аҳли Байтро аз даст бидиҳам!Саҳобаро ба даст овардам бидуни ин ки Аҳли Байтро аз даст бидиҳам! Нависанда гузариши худро аз олами шиъа ба ҳақиқати Ислом бо шеваи зебо ва қонеъкунанда ривоят мекунад.
Formation : Али ибни Муҳаммад Қузайбӣ
Source : http://www.islamhouse.com/p/343900
Download :
- ФАЗИЛАТИ ШАБИ ҚАДР ВА ДАҲҲАИ ОХИРИ МОҲИ ШАРИФ РАМАЗОНШаби Қадр шабе аст, ки дар тамоми сол шабе ба бузургӣ ва фазилати он намерасад, Хусусиятҳои ин шабро, ки сабаби бузургӣ ва мубораки он шудааст, метавонем чунин ном барем: 1. Қуръон дар ин шаб бар Паёмбар (с) нозил шудааст. «Инно анзалноҳу фи лайлатил Қадр». Гуфта шудааст, ки тамоми китобҳои осмонӣ дар ҳамин шаб бар паёмбарон нозил шудаанд. 2. Ҳар амали хуб ва тоъату ибодате, ки дар ин шаб анҷом шавад бо амал ва ибодати ҳазор моҳ баробар аст. «Лайлатул Қадри хайрун мин алфи шаҳр». 3. Малоикаҳо ва Руҳ (Ҷибрил), ки аз малоики мукарраби илоҳӣ аст фуруд меоянд ва бо худ хайру салому раҳмати Илоҳиро ҳамроҳ доранд ва то субҳ ба назораи шабзиндадорон менишинанд. «Таназзалул малоикату ва-р-руҳу фиҳо би изни раббиҳим мин кулли амр». 4. Ин шаб аз аввал то охир салом аст, саломе аз Худо ва фариштагон. «Саломун ҳия ҳатто матлаъил фаҷр». Ҳамаи рўзадорони моҳи Рамазон худро барои шабзиндадории ин шаб омода сохта, дар интизори он лаҳзашуморӣ мекунанд.
Formation : Абдуллоҳ ибни Абдураҳмон Ал-Ҷибрин
Translators : Муҳаммадиқболи Садриддин
Source : http://www.islamhouse.com/p/232839
Download :
- ЧИҲИЛ ҲАДИСИ НАБАВӢСипас аз олимон касоне буданд, ки чил (ҳадис)-ро дар усули дин, баъзеи онҳо дар фурўъ, баъзеи онҳо дар ҷиҳод, баъзеи онҳо дар зўҳд (парҳезгорӣ), баъзеи онҳо дар адаб ва баъзеи дигар дар хутба гуфтан ҷамъ кардаанд ва ҳамаи онҳо ниятҳои некў доштанд; Худо аз қосидони ин корҳо хушнуд бод. Ба дурустӣ, лозим донистам чил ҳадисеро ҷамъоварӣ намоям, ки муҳимтар аз ҳамаи онҳост, он чил ҳадисе аст, ки ҳамаи он мавзўъҳо (-и дар боло зикршударо) дар бар мегирад, ҳар яке аз он (ҳадис) пояи бузурге аз пояҳои дин аст, чунон ки олимон васф кардаанд, ки меҳвари ислом, ё нисфи ислом, ё сеяки ислом ва ё монанди он аст.
Formation : Абу Закариё Аннавави
Source : http://www.islamhouse.com/p/328848
Download :
