اختر القاريء
فارسى
سوره انسان - تعداد آیات 31
هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا ( 1 )
آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟!
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ( 2 )
ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را میآزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم!
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا ( 3 )
ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس!
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا ( 4 )
ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعلههای سوزان آتش آماده کردهایم!
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ( 5 )
به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است،
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ( 6 )
از چشمهای که بندگان خاص خدا از آن مینوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری میسازند!
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ( 7 )
آنها به نذر خود وفا میکنند، و از روزی که شرّ و عذابش گسترده است میترسند،
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ( 8 )
و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند!
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ( 9 )
(و میگویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام میکنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم!
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ( 10 )
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است!
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ( 11 )
(بخاطر این عقیده و عمل) خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه میدارد و آنها را میپذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند!
وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ( 12 )
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش میدهد!
مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ( 13 )
این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کردهاند، نه آفتاب را در آنجا میبینند و نه سرما را!
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ( 14 )
و در حالی است که سایههای درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوههایش بسیار آسان است!
وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ( 15 )
و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین میگردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنیها)،
قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ( 16 )
ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کردهاند!
وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا ( 17 )
و در آنجا از جامهایی سیراب میشوند که لبریز از شراب طهوری آمیخته با زنجبیل است،
وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ( 19 )
و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی میگردند که هرگاه آنها را ببینی گمان میکنی مروارید پراکندهاند!
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ( 20 )
و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را میبینی!
عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ( 21 )
بر اندام آنها [= بهشتیان] لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراستهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مینوشاند!
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا ( 22 )
این پاداش شماست، و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است!
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ( 24 )
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا (و با استقامت) باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن!
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ( 26 )
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی!
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ( 27 )
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالی که روز سختی را پشت سر خود رها میکنند!
نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ( 28 )
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم!
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا ( 29 )
این یک تذکر و یادآوری است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند!
كتب عشوائيه
- اصول و آداب گفتگو در اسلامآزادی بحث و انتقاد در مسائل مذهبی، یکی از ویژگیهای فرهنگ اسلام است. در تاریخ زندگی پیامر اسلام و همچنین سلف صالح، موارد فراوانی یافت میشود که مخالفان اسلام با آنان به مناظره، بحث و گفتگو مینشستند و اشکالات خویش را به اصول یا فروع اسلام، با کمال آزادی و صراحت، بیان میکردند و بدون اینکه مورد کوچکترین اهانتی قرار گیرند، ایرادهای آنان بررسی و پاسخ داده میشد. این نمونهها و رویدادهای ارزشمند تاریخی، موضوع مباحث این کتاب است که نمایانگر اصول و آداب آن ميباشد
نویسنده : صالح بن عبد الله بن حميد
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/255822
- جن و شیاطین از منظر قرآن و سنتزندگی انسان جز مبارزه با شیطان چیز دیگری نیست، زیرا شیطان مدام میخواهد انسان را هلاک و نابود گرداند و انسان که نور و روشنایی خدا را به همراه دارد میخواهد بر راه مستقیم الهی باقی بماند و دیگران را بدان رهنمود سازد
نویسنده : عمر بن سليمان الأشقر
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/257600
- روش امام شافعی در اثبات عقیدهروش امام شافعی در اثبات عقیده
نویسنده : محمد بن عبد الوهاب العقيل - محمد بن عبدالوهاب العقیل
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/258449
- تحفه اثنا عشریاين رسالهاى است در كشف حال شيعه و بيان اصول و مآخذ مذهب ايشان و طريق دعوت ايشان ديگران را به مذهب خود و بيان اسلاف ايشان و رواة اخبار و احاديث ايشان و بيان نبذى از عقايد ايشان در باب الوهيت و نبوت و امامت و معاد و نقل بعضى از مسايل فقهيه ايشان كه مآخذ آنها از اصول ملت حنيفيه مخفى و پوشيده است و ذكر پاره اى از اقوال و افعال ايشان در حق صحابه و ازواج مطهرات و اهل بيت نبوى رحمة الله عليهم اجمعين و اين رساله را تحفه اثنا عشريه نام نهاده شد.
نویسنده : عبدالعزیز بن ولی الله دهلوی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/258404
- راهنمای مسلمان عابد در حكم نماز جمعه و جماعت در مساجداما بعد يكي از امور تشديد كنندة غربت دين، سبك شمردن و تنبلي در زمينه نماز و عدم حضور در نماز جمعه و نماز جماعت م يباشد. به گون هاي كه بسياري از مردم، در خواندن نماز سستي م يكنند و آن را به صورت جماعت در مساجد ادا نمي كنند. حتي بعضي از آنها به نماز جماعت در مسجد معتقد نيستند و آن را در خانه مي خوانند. از آنجايي كه دلايل وجوب نماز جماعت و نماز جمعه را در كتاب و سنت بسيار فراوان ديدم، بيان آن براي برادران نمازگزارم را نصيحتي و امر به معروف يافتم. به همين دليل آن را در قالب رسالة كوچكي تدوين كردم تا به آساني در ميان مردم منتشر شود. از خداوند مي خواهم كه اين عمل مرا بپذيرد و اميدوارم كه اين كار خالصانه براي رضاي او باشد و من، و والدينم و همه مسلمانان را مورد مغفرت قرار دهد.
نویسنده : عبد العزيز بن محمد بن عبد الله العريفي
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/1153