اختر القاريء
فارسى
سوره رحمن - تعداد آیات 78
الرَّحْمَٰنُ ( 1 ) 
خداوند رحمان،
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ( 2 )
قرآن را تعلیم فرمود،
خَلَقَ الْإِنسَانَ ( 3 )
انسان را آفرید،
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ( 4 )
و به او «بیان» را آموخت.
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ( 5 )
خورشید و ماه با حساب منظّمی می‌گردند،
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ( 6 )
و گیاه و درخت برای او سجده می‌کنند!
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ( 7 )
و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت،
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ( 8 )
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)،
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ( 9 )
و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را کم نگذارید!
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ( 10 )
زمین را برای خلایق آفرید،
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ( 11 )
که در آن میوه‌ها و نخلهای پرشکوفه است،
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ( 12 )
و دانه‌هایی که همراه با ساقه و برگی است که بصورت کاه درمی‌آید، و گیاهان خوشبو!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 13 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‌کنید (شما ای گروه جنّ و انس)؟!
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ( 14 )
انسان را از گِل خشکیده‌ای همچون سفال آفرید،
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ( 15 )
و جنّ را از شعله‌های مختلط و متحرّک آتش خلق کرد!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 16 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ( 17 )
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 18 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ( 19 )
دو دریای مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند؛
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ( 20 )
در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‌کند (و به هم نمی‌آمیزند)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 21 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ( 22 )
از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج می‌شود.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 23 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ( 24 )
و برای اوست کشتیهای ساخته شده که در دریا به حرکت درمی‌آیند و همچون کوهی هستند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 25 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ( 26 )
همه کسانی که روی آن [= زمین] هستند فانی می‌شوند،
وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ( 27 )
و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می‌ماند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 28 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ( 29 )
تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‌کنند، و او هر روز در شأن و کاری است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 30 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ ( 31 )
بزودی به حساب شما می‌پردازیم ای دو گروه انس و جنّ!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 32 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا ۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ( 33 )
ای گروه جنّ و انس! اگر می‌توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‌توانید، مگر با نیرویی (فوق العاده)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 34 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ( 35 )
شعله‌هایی از آتش بی‌دود، و دودهایی متراکم بر شما فرستاده می‌شود؛ و نمی‌توانید از کسی یاری بطلبید!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 36 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ( 37 )
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‌دهد که تاب تحمل آن را نخواهید داشت)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 38 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ ( 39 )
در آن روز هیچ کس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمی‌شود (و همه چیز روشن است)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 40 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ( 41 )
مجرمان از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند؛ و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می‌گیرند (و به دوزخ می‌افکنند)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 42 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ( 43 )
این همان دوزخی است که مجرمان آن را انکار می‌کردند!
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ( 44 )
امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 45 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ( 46 )
و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 47 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ( 48 )
(آن دو باغ بهشتی) دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 49 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ( 50 )
در آنها دو چشمه همیشه جاری است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 51 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ( 52 )
در آن دو، از هر میوه‌ای دو نوع وجود دارد (هر یک از دیگری بهتر)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 53 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ ( 54 )
این در حالی است که آنها بر فرشهایی تکیه کرده‌اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه‌های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 55 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ( 56 )
در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند؛ و هیچ انس و جنّ پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 57 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ( 58 )
آنها همچون یاقوت و مرجانند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 59 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ( 60 )
آیا جزای نیکی جز نیکی است؟!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 61 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ( 62 )
و پایین تر از آنها، دو باغ بهشتی دیگر است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 63 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
مُدْهَامَّتَانِ ( 64 )
هر دو خرّم و سرسبزند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 65 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ( 66 )
در آنها دو چشمه جوشنده است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 67 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ( 68 )
در آنها میوه‌های فراوان و درخت خرما و انار است!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 69 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ( 70 )
و در آن باغهای بهشتی زنانی نیکو خلق و زیبایند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 71 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ( 72 )
حوریانی که در خیمه‌های بهشتی مستورند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 73 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ( 74 )
هیچ انس و جنّ پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه‌اند)!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 75 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ( 76 )
این در حالی است که بهشتیان بر تختهایی تکیه زده‌اند که با بهترین و زیباترین پارچه‌های سبزرنگ پوشانده شده است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( 77 )
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟!
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ( 78 )
پربرکت و زوال‌ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!
كتب عشوائيه
- مصفی و مسوی شرح موطااین کتاب شرح موطای امام مالک ابن انس می باشد.
نویسنده : شاه ولی الله دهلوی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/320609
تحميل :
- چهل حدیث در احکام بانواناين مجموعة احاديث نبوى كه متعلق به احكام شريعت است ويژه زنان می‌باشد، آنرا جمع كرده و ترتيب دادم و اميدوارم نفع آن به همگان برسد، كوشيدم كه فقط چهل حديث باشد آنهم بخاطر آسان بودن حفظ آن، و تأسى به علماى سابقين كه در فنون مختلف چهل حديث را جمع آورى می‌کردند، و آنرا ترتيب داده‌ام به روش كتاب و باب و تعداد آن به چهل و سه حديث رسيد، كه بر خود لازم دانستم تا تمامي آن از احاديث شيخين (بخاري و مسلم) [متفق عليه] يا يكى از آنها، يا اينكه اهل و علماى حديث حكم صحت و خوب به آن داده باشند.
نویسنده : محمد بن شاكر الشريف
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/1215
تحميل :
- صحابه را بدست آوردم بدون اینکه اهل بیت را از دست بدهماین کتاب خاطرات هدایت برادر بحرینی می باشد که بعد از مطالعه و تفکر و تعقل با ترک مذهب باطل رافضه به مذهب حقه اهل سنت گرویده است.
نویسنده : علی بن محمد القضیبى
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/255796
تحميل :
- با گناهان چگونه مبارزه کنیم؟این رساله مشتمل بر اسباب و عواملی است که انشاءالله سبب نابودی گناهان می‌شوند. الله متعال انسان را که دارای سرشتی مرکب از گناه و طاعت بود به خلافت برگزید. و راه خیر و شر هردو را در اختیارش قرار داد تا بکارگیری نیروی عقلانی، در روشنی وحی، بر دشمنان چون نفس، شیطان و دنیا، فائق گردد و با داشتن داعیه گناه، در طاعت و بندگی مشغول شود و بر فرشتگان که استعداد معصیت را ندارند افضلیت و برتری خویش را نسبت به جانشینی ثابت گرداند. ولی چون فطرت انسان آمیخته با گناه و لغزشات بود و هرآن بیم ارتکاب گناه می‌رفت خداوند متعال اسباب و عواملی برای مبارزه با گناهان را در اختیارش نهاد که با استفاده از این عوامل و اسباب گناهان را خنثی کند و حق خلافت را بجا آورد و خویشتن را به مقام برتر کرامت انسانی و قرب خداوند برساند.
نویسنده : حامد مصلح
مترجم : عبدالرحیم هاشم زهی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/287329
تحميل :
- میانه روی در دعوتشخص دعوتگر در دين خدا بسيار شديد است، و مي خواهد که جميع بندگان خداوند متعال تمامي جوانب دين را بر خود تطبيق دهند و به آن عمل کنند. و هيچ گونه نرمش و انعطافي از خود نشان نمي دهند. حتي در مورد چيزهايي که دين آنرا آسان گرفته و دايرة عمل را در آن گسترده است. به گونه اي که هرگاه گروهي از مردم را مي بينند در بعضي از امور دين، كه حكم آن مستحب است سهل انگاری مى كنند بسيار متأثر و احساساتشان جريحه دار مي شود . و به سوي آنها مي شتابند و آنها را با تندي و خشونت و ترش رويي دعوت مي دهند؛ مثل اينکه آنها چيزي از واجبات دين را ترک کرده اند... در این کتاب با حکمت و میانه روی در دعوت آشنا می شوید
نویسنده : محمد صالح العثیمین
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/276724
تحميل :
